Scam

Zoals ik al eerder vertelde, gebeurt er in Riberalta niet veel en gaat alles ook langzaam. De winkelbediendes helpen je (niet) op hun dooie gemak, de uren die mensen werken lijken facultatief. En zelfs de taxichauffeurs, die in veel landen en steden toch bekend staan als wegpiraten, tuffen hier rond met een gangetje niet sneller dan 30 kph. Het enige in Riberalta dat met regelmaat heel snel gaat, zijn mijn darmen.
Ik ben toch meer een stadsmens en heb dan ook genoten toen Josje en ik in wat grotere steden waren. Helaas hebben grotere steden niet alleen leuke dingen zoals parken, restaurantjes, kroegen, musea, grote markten enz., maar ook mensen die in toeristen een potentieel doelwit zien. Ondanks dat we echt heel alert waren, heeft iedereen zijn zwakke momenten. Ons zwakke moment was in Oruro. We hadden net een busreis van 4 uur gehad en zaten te wachten op de trein naar Uyuni. Ik was echt doodziek en de busreis had niet echt geholpen. Het vooruitzicht van een treinreis van zeven uur stemde me nu niet echt vrolijk.
Toen Josje even naar de WC moest, kwam er een man naar me toe en zei dat ik in moest stappen omdat de trein weg ging, wat raar was omdat hij pas over een uur zou vertrekken. Ik probeerde de man te vragen hoe dat zat, maar na nog wat vaag geouwehoer liep hij weer weg. Ik zat me nog even af te vragen wat hij nou bedoelde, toen ik zag dat hij bedoelde dat hij mij moest afleiden, zodat iemand anders een tas, die naast me stond, mee kon nemen. Stomme lul dat ik ben, het simpelste trucje en ik trap er met open ogen in. Maar ja, wat wil je ik ben twee koppen groter dan de gemiddelde Boliviaan en ik zag er die dag echt heel beroerd uit. Dus de klootzakken hebben waarschijnlijk van mijlen ver een bord boven mijn hoofd gezien met “makkelijk slachtoffer”. Als we wat scherper waren geweest dan hadden we dit van te voren bedacht, maar zoals ik al zei, iedereen heeft zijn zwakke momenten. Gelukkig zat er in de tas alleen eten en drinken voor de treinreis, Nederlandse boeken en een fles rum.
Terug in Riberalta zie ik nu ook wel de charme van deze jungle“stad” in, toeristen zijn hier zo'n curiositeit dat het rippen van gringo's hier nog niet is doorgedrongen. De grootste “scam” die hier heerst is dat taxi's soms 1 of 2 pesos (10 of 20 eurocent) meer vragen voor een ritje, maar dat proberen ze bij iedereen, de bastaards.