Eetsmakelijk!

Ik ben me er van bewust dat ik wat eten betreft inmiddels een behoorlijk verwent nest ben geworden. Tortellini van vers gemaakte paste gevuld met spinazie en feta of met tonijn. Gemarineerde garnalen spies van de barbecue, gerookte vis, gegrilde courgette, couscous salade, zalm quiche. Maar de meeste mensen zijn bekent met wat Josje maakt. En niet alleen voor speciale gelegenheden, maar vooral gewoon omdat ze zin heeft om iets lekkers te koken.
De culinairecultuurschok in Riberalta kon dan ook niet groter zijn. Een goede maaltijd voor een Riberalteen en voor veel Bolivianen bestaat uit het volgende:
1 groot lap vlees, circa 500 gram
300 gram gekookte cassava (lijkt een beetje op gekookte aardappel)
300 gram patat
1 groot bord met rijst
1 eetlepel week gekookte blikgroente
variatie tip: voeg wat gefrituurde banaan bij de patat.

De eerste keer dat je zo'n maaltijd voorgeschoteld krijgt, is het niet echt smerig, vooral heel erg saai. Maar na een week of twee gaat het wel heel erg tegen staan, zeker nadat je gezien hebt waar het vlees vandaan komt.


De vitrines die je bij sommige slagers ziet, zijn er ook pas sinds een jaartje.
Ik weet niet wat er in jullie opkomt bij het zien van een berg ongekoelde kip, bij een buiten temperatuur van ongeveer 25 graden Celsius. Maar bij mij schiet de slagon van de kip reclame door het hoofd: “Kip het meest veelzijdige stukje vlees.... KIP. Hmmm kip met salmonella!”
Enfin je begrijpt waar m'n diarree en salmonella vandaan komen. Gelukkig voor Josje, maar ook zeker voor mij, ligt het in de rest van Bolivia iets anders. In de steden waar wij geweest zijn, Trinidad, Cochabamba, Copacabana en La Paz zijn ook veel restaurants die wat meer Westers gericht zijn. Als ware Hollandse boeren waagden we ons niet meer aan dingen die we niet kennen (lees: typisch Boliviaans eten). We aten vooral in luxere zaken. Vaak waren dit Italianen, Argentijnen of de wat grotere ketens uit bijvoorbeeld Brazilië. Even tussendoor, bij een Argentijn in Cochabamba hebben we echt de beste biefstuk ever gegeten. Wel weer veel vlees, maar dat werd gecompenseerd met een super goede en uitgebreide salade buffet. En dat allemaal voor, Boliviaanse begrippen, het capitale bedrag van 6 euro. Voor echte wereldreizigers is dit natuurlijk vloeken in de kerk, ik persoonlijk noem het zelfbehoud.
Terug in Riberalta heb ik de beschikking over een keuken en op de markt zijn best wel wat verse groente te koop. Met Josje als hulplijn verwacht ik dat het de komende maanden culinaire gezien nog wel goed komt.