vrijdag 16 november 2007

Spaans

Ik heb wel een aantal lessen Spaans gehad, maar echt Spaans spreken lukt me nog niet:
De buren van mijn hotel runnen een combinatie bedrijf met een begravenisonderneming en soort muziekcenrtum. Wat deze op zijn minst opmerkelijke combinatie inhoud weet ik niet. Maar wel weet ik dat zondag niet de dag van begraven is maar van muziek maken. Zodoende werd ik op zondag morgen uit mijn bed getrommeld omdat het muziekcentrum gedeelte volop in bedrijf was. Met andere woorden, aan de andere kant van mijn muur stonden een paar boxen en waaruit tot 12 uur 's avonds een Rebiraltaans bandje ten gehoor werd gebracht.
Zondag is mijn enige vrije dag en een beetje uit slapen op mijn vrije dag stel ik wel op prijs. Daarom besluit ik om niet af te wachten of het muziekcentrum elke zondag goede zaken doet en ga ik op zoek naar een ander hotel.
Na een beetje zoeken en kijken bij verschillende hotels kom ik uit bij hotel Bahia. De kamer ziet er goed uit en heeft een koelkast, badkamer, tv, tweepersoonsbed, uitzicht over de rivier en is niet al te smerig. In een kantoortje overleg ik met de eigenaresse over de prijs en ik spreek met haar af dat ik volgende dag 's middag om een uurtje of 12 met mijn spullen kom en dan de kamer intrek. Dit gesprek verloopt met horte en stoten en regelmatig stotter ik schouderophalend “no entiende”. Zelfs het zoontje van de eigenaresse (een jaartje of 8) ziet dat ik het maar lastig vind. Blijkbaar heeft hij medelijden met me, want hij legt een stukje pannenkoek, of wat daar voor doorgaat, voor me neer.
Uiteindelijk lijkt het toch allemaal gelukt te zijn en tevreden over dat ik dit toch allemaal met mijn Spaans heb gered ga ik voor de laatste nacht naar mijn oude hotel.
Als ik de volgende dag met mijn spullen op de stoep sta kijkt de eigenaresse me verbaast aan. Ze dacht namelijk dat de kamer voor een collega van mij was. Dus dat is het niveau van m'n Spaans....

Geen opmerkingen: