Nooit meer slapen

Bij aankomst in Riberalta werd ik opgehaald door Danae. Zij is promovendi en mijn begeleidster van mijn stage. Voor haar promoveer onderzoek woont ze nu al bijna 2,5 jaar in Riberalta. Ze is iets jonger dan ik, bloedje serieus en ik vermoed dat ze ooit, toen ze aan dit promoveer onderzoek begon neurotisch precies was. Gelukkig voor mij heeft het werk in de tropen dat trekje aardig weggesleten. Nadeel is echter dat ik ook niet ontkom aan “the way of life” of meer “the way of work” in de tropen.
Het eerste wat Danae mij verteld is dat het voorstel dat ik in Nederland heb geschreven niet uitvoerbaar is en dus heb ik dat voor jan joker geschreven. In het kort komt het op het volgende neer: Ik zou de groeisnelheid van Pseudolmedia laevis in twee gebieden bestuderen, maar het is niet met zekerheid te zeggen of deze soort in die twee gebieden werkelijk 1 soort zijn. En dat is niet zo 1, 2, 3 te achterhalen.
Danae heeft nog hout monsters liggen die ik kan bestuderen en waarmee ik een nieuw onderzoek kan opstellen, dus ik hoef me nog niet te vervelen.
Wel zouden we nog naar het bos gaan voor een paar kleine metingen, zodat ik me een beeld kan vormen van waar die hout monsters vandaan komen. Dit is tot op de dag van vandaag nog niet gelukt, eerst hadden we geen beschikking over een auto, toen we dat wel hadden bleek dat de weg niet met een auto te berijden was. Dus dan maar met de motor, maar dan moesten we weer een paar dagen wachten op een extra chauffeur die 1 van de 2 motors kan berijden. Toen er twee chauffeurs waren was de gids niet bereikbaar omdat het slecht weer is en de telefoon dan niet goed werkt. Het lijken allemaal futiele problemen, maar hier vormen dat grote obstakels om een beetje veld werk uit te voeren.